IJsland 1

Goede vlucht. Auto snel gevonden (helaas geen automaat). Vliegveld Keflavik verlaten en rechtdoor naar Reykjavik.
Eerste indruk is dat de IJslanders vriendelijk mensen zijn, het land een 'beetje kaal', de weg goed (Max. 80 of 90 km/h).
Het hotel is o.k. We wandelen wat door een koude, winderige stad, waar de winkels net sluiten. Vinden een prettig restaurant / bar, waar we wat eren. Terug naar het hotel en vroeg naar bed. Nou ja, vroeg voor IJsland (21:15h), maar na een dag reizen e 2uur tijdverschil is het voor ons toch kwart over elf.
Het wordt echter voorlopig niet donker. We beginnen met zonsondergang om half twaalf en zonsopgang on half vier. Dat schuift iedere dag op met 3 minuten aan elke kant. Het hotel heeft redelijke gordijnen, maar echt donker word de kamer niet.

IJsland 2
Vandaag, dinsdag 27 mei maken we een reis langs de belangrijkste high lights in de omgeving van Reykjavik.
De eerste stop in het natuurgebied Dingvellir. Dit gebied is nu een nationaal park en ook een Wereld Erfgoed op de lijst van de V.N.
In dir. gebeid werd in het jaar 950 al een vorm van democratisch bestuur en georganiseerde rechtspraak uitgeoefend. Daartoe kwamen een gekozen rechter en aantal belangrijke boeren jaarlijks bij en in dit gebied.
Daar werden dan wetten gemaakt, recht gesproken en straffen en executies uitgevoerd en teven een volksfeest gehouden. Dit heeft eeuwen stand gehouden, totdat de Denen de macht kregen en er in 1763 voor het laatst gebeurde. Het gebied ligt aan het grootste meer van IJsland, er zijn watervallen en veel ongerepte natuur.
Daarvandaan zijn we naar Geysir gereden. IJsland is een vulkanisch eiland en in Geysir is dat heel goed zichtbaar omdat dat water dat in de diep aarde verhit wordt hier bij tijd en wijle met kracht uit de grond spuit. Grote stoom wolken, een krachtige straal van vele meters hoog en dan weer 8 minuten wachten op de volgend spuit. In de omgeving zijn allerlei borrelende poeltjes waar water van 100 graden stoom af blaast. Heel bijzondere ervaring.
Daarvandaan doorrijden naar de grootste waterval van IJsland. Gullfoss.
In twee etages die haaks op elkaar staan dondert het water naar beneden waar het in een smalle, kilometers lange kloof weer weer weg stroomt.
Omdat het water tegen de wand van die kloof stort, spuit er langs die kloof een grote nevel om hoog. Als de zo'n er is (hebben wij niet gezien) dan staat daar een grote regenboog in die nevel. Je kunt heel dicht bij de waterval komen en dat is echt heel indrukwekkend.

Van Gullfoss reden we naar Sellfoss, waar, ergens midden in het land, onze overnachtingsplaats lag.

Woensdag 28 mei. We vertrekken voor een tocht langs de IJslandse zuid-oost kust. Maar voor we dat doen, rijden weer eerst naar een klein gehucht net ten westen van Selfoss. Hier ligt Bobby Fisher begraven. Eens een groot schaak kampioen. Later erg de weg kwijtgeraakt en in opspraak. IJsland verleende hem asiel. Hier is hij tot zijn dood gebleven. Een klein grafzerkje met twee schaak stukken en en IJslands vlaggetje is alles wat aan hem herinnert..
Daarna rijden naar het oosten op weg 1. Eerste stop is een waterval. De Seljalandsfoss. De watervallen niet komen van het grote gletschergebied in de Eyafjol bergen. Deze heeft als aardigheid dat je er ook achterlangs kan lopen.
Verderop vinden we de Skogafoss waterval. 60 m hoog. Een heleboel traptreden naar boven, en flink buiten adem hebben we ook mooi zicht op de waterval, maar ook op de bovenloop van deze rivier, waar we nog een kleinere waterval vinden.
In Skogafoss is ook een museum, waar van alles bij elkaar is gebracht. Oude huizen (plaggen hutten en kleine houten huisjes die met grasplaggen zijn gedekt. Een oud kerkje, een school. Maar ook kamers vol met huisvlijt uit de middeleeuwen, keukengerei, boerderij gereedschap, weefgetouwen, spinnenwiel, visserij zaken, transport geschiedenis ( oud T- Ford, ), communicatie geschiedenis ( van Morse Seine tot mobieltjes) en nog veel meer.

Na Skogar rijden we over nee 5 km lange, hobbelige steenslag weg naar een uitloper van de Myrdalsjokull gletsjer.
Na een kwartiertje hobbelen komen we bij de gletsjer. Nou ja, we kunnen er dan naar toe gaan lopen.
De gletsjer is weliswaar van ijs, maar er zit heel veel lava gesteente in. Daarom ziet ie er erg zwart uit. Het laatste stukje ervan is heel veel zwarte gravel dat met ijs bij elkaar wordt gehouden. Verderop is nog wel vuil, wit ijs te zien. We lopen Eem kledingstukken de gletsjers op. Niet te ver, wat dat is erg gevaarlijk, zonder gids.
We hobbelen weer terug naar de hoofdweg no. 1 en rijden door naar een rotspartij aan de kust: Dyrholaey
Het vogel broedgebied kunnen we nu niet in, maar wel de er naast liggende rotsen. Er zijn veel meeuwen en eenden soorten te zien. Diep onder ons in zee zien we de Papegaaien duikers zwemmen. Te ver voor een mooi foto.
Hiervandaan rijden we nog zo'n 70 km door een troosteloos landschap dat bestaat uit vlakke lava velden. Na een uitbarsting in 1783 zijn enorme lavavelden ontstaan, waar nu een dun laagje mos op groeit. Geen gras, geen boom, geen huis, helemaal niets te zien.
Doorrijdend over weg no.1 komen we bij Horgsland, onze bestemming voor vandaag. Een hele nette kamer, vrij nieuwe, alleen een beetje klein.
Er is geen verdere accommodatie, dus moeten we 6 km terug rijden voor het dichtstbijzijnd restaurant.
Zodra wij daar binnen zijn ( wij bezetten het tweede tafeltje) loopt het vol met mensen die ook ergens zitten, zonder restaurant. Na een 1/2 uurtje is de tent bom vol. Het eten is goed.
Terug op de kamer wordt het hoogtijd het verslag te starten.

Donderdag, 29 mei, Hemelvaartdag