IJsland 6

5/6 juni Reykjavik en terug

Van de paardenfarm naar Reykjavik gaat het eerst langs het Hrutafjordur. Een wederom mooie kustroute met vergezichten over water en bergen met sneeuw, watervallen en stromen en veel lava. Bij Varmaland is het de bedoeling dat wij een omweg maken om een paar bijzondere watervallen te bekijken. We nemen een afslag te vroeg en rijden kilometers over een gravel weg, doe soms weinig onderdoet voor een karrenspoor met links en rechts hier en daar een huis of boerderij. Met behulp van de Garmin GPS kunnen we bij benadering bepalen aar we zijn en waar we uit gaan komen, en zo komen we uiteindelijk toch wel bij die watervallen, maar zijn dan eerst door het echte Middle of Nowhere gereden. De 4WD Quasquai doet het allemaal met gemak, dus blijft het een ontspannen tocht over wederom uitgebreide lava velden, bedekt met korstmossen. Het blijf een leeg, indrukwekkend land.

De watervallen zijn inderdaad bijzonder. Over een lengte van 700 a 800m komt, meters onder de bovenkant van de uitgesleten rivier kloof, water uit spleten en scheuren naar beneden vallen, de rivier in. Het water is door poreuze lava lagen gezakt en dan op een waterdichte steen laag gekomen, waarvandaan het een uitweg zoekt. Het is een merkwaardig gezicht.
In dezelfde kloof is ook een 'gewone' waterval die in verschillende trappen van hoog naar laag valt.

We zijn de ochtend getart met wat zon en tussen buitjes door komt die steeds weer even terug. Richting Reykjavik verbetert het weer wat en we vinden ons eerste hotel terug in de zon.

Vrijdag bekijken we in de ochtend de stad, de Halgrims Kirkja (een en al eenvoud en licht in de kerk. Ik ben onder de indruk), het Tjornin meertje in de stad en het meer dan indrukwekkend Harpa Concert en Conferentie centrum. Een heel bijzondere architectuur van glas in onregelmatige vijfhoeken in twee rechthoekige blokken die van binnen een waanzinnig ruimte effect geven, ondersteund door het spiegelend honingraat structuur plafond dat hoog, op de vijfde verdieping, boven alles uit gaat maar in de ruimten op de begane grond ook heel nadrukkelijk bepalend is.

Vanuit dit glazen paleis zien wij het buiten stortregenen.
Als het droog wordt wandelen we weer langs de baai op de Seabraut richting hotel.
We nemen natuurlijk ook nog een bad in de Blaa Lonio (Blue Lagoon) die inderdaad ook hartstikke blauw is met een melkwitte ondertoon, vanwege het witte slib waar de zwemmers zicht ook met insmeren bij wijze van klei masker.

Nog 1 nachtje, een paar andere dingen om te zien (Geothermisch strand, waar warme bronnen het strandleven mogelijk maken, de Perlan, een groot roterend restaurant dat op een heuvel licht met een grote glazen koepel.
Maar ook een groot balkon rondom, waarvandaan een mooi panorama over Reykjavik, de Domestic Airport en het achterland zich ontrolt.

Er wacht een vliegtuig en een huis met tuin, bloemen bomen en ander, niet IJslands groen.

Het was een echte reis; veel gezien en een land ervaren, zoals we nog niet eerder hebben meegemaakt.